Przydatne informacje » Głowice i zawory termostatyczne

 

Głowica termostatyczna wyposażona jest w mieszek sprężysty, który może być wypełniony cieczą. Ciecz pod wpływem temperatury, ulega rozprężaniu lub sprężaniu. Zjawiska te są przenoszone na trzpień zaworu termostatycznego, który reguluje położenie grzybka w zaworze. Wysoka temperatura panująca w pomieszczeniu, powoduje rozszerzanie się medium znajdującego się w mieszku, i tym samym trzpień dociska grzybek w rezultacie przepływ wody do grzejnika zostanie ograniczony.
W przypadku spadku temperatury otoczenia poniżej temperatury nastawionej, medium się skurczy, trzpień uniesie grzybek do góry i przepływ wody do grzejnika się zwiększy. Poszczególnym nastawom na głowicy odpowiadają określone temperatury.

Zawór termostatyczny składa się z dwóch połączonych ze sobą części – głowicy termostatycznej (zawierającej mieszek) i zaworu przygrzejnikowego. Należy zwrócić szczególną uwagą zawór termostatyczny nie może być zasłonięty. Każde ograniczenie dopływu powietrza z pomieszczenia, powoduje iż głowica będzie reagować na temperaturę najbliższego otoczenia. W okresie grzewczym doprowadzi to do zamykania zaworu i wychłodzenia pomieszczenia. Otwierając okno należy pamiętać o zamknięciu zaworu. W momencie otwarcia okna, chłodne powietrze docierające z zewnątrz, spłynie w strefę podokienną. W tym wypadku jeśli, znajduje się tam grzejnik, głowicę otoczy powietrze o niskiej temperaturze. W efekcie zawór zwiększy przepływ ciepłej wody w grzejniku. Grzejnik zacznie grzać z najwyższą mocą, ale całe ciepło wydostanie się przez otwarte okno. Dlatego podczas wietrzenia pomieszczenia należy ustawić pokrętło na najniższą możliwy poziom.